Een nieuw filtersysteem in het ruimtepak van astronauten kan urine omzetten in drinkwater. Dat biedt uitkomst voor ruimtewandelingen, waarbij astronauten momenteel nog luiers dragen en bovendien weinig drinkwater mee kunnen nemen.
Astronauten die een ruimtewandeling maken, kunnen binnenkort hun eigen urine drinken dankzij een waterfiltratie en -recyclingsysteem. Het nieuwe watersysteem is waarschijnlijk op tijd klaar voor NASA’s aanstaande missies waarbij opnieuw mensen de maan zullen bezoeken.
Luier
Het internationale ruimtestation ISS recyclet al afvalwater van urine en zweet. De omvangrijke apparatuur die hiervoor nodig is, past echter niet in een ruimtepak.
Heersen zwermen killerdrones straks over het slagveld?
Een luchtruim gevuld door kunstmatig intelligente killerdrones, die autonoom bepalen wie blijft leven en wie zal sterven. Hoe waarschijnlijk is dat?
NASA’s huidige oplossing voor wanneer astronauten zich buiten het ISS begeven, is het Maximum Absorbency Garment, dat ondanks de technische naam in wezen gewoon een luier voor volwassenen is. Aan het einde van een ruimtewandeling stoppen astronauten deze luiers in het afvalsysteem van het ISS. Uiteindelijk worden ze verbrand in de atmosfeer van de aarde.
De huidige oplossing is prima voor ruimtewandelingen die gewoonlijk maar een paar uur duren, zegt bioloog Chris Mason van de Cornell-universiteit in New York. Maar met de toenemende activiteit in de ruimte is er een betere oplossing nodig.
Mason en zijn collega’s hebben nu een 8 kilo wegend apparaat ter grootte van een schoenendoos ontwikkeld dat urine met een efficiëntie van 87 procent kan recyclen. De plas wordt opgevangen door unisex uitwendige katheters en gaat vervolgens door een osmosefilter, waarbij een vloeistof door een halfdoorlatend membraan stroomt. De resterende 13 procent van de urine blijft achter in het filter. Masons team publiceerde het ontwerp in het wetenschappelijke tijdschrift Frontiers in Space Technologies.
Drinkwater
Het gezuiverde water is veilig om te drinken en wordt in een zak in het pak gepompt. Dit systeem heeft als bijkomend voordeel dat er een constante aanvoer van drinkwater is. De huidige NASA-ruimtepakken leveren net iets minder dan één liter drinkwater, wat vaak onvoldoende is voor een lange ruimtewandeling.
‘Ik dacht dat dit al gedaan zou zijn, maar dat is niet zo’, zegt Mason. ‘Mensen die de grenzen van de mensheid verleggen, accepteren ongemak vaak voor de mogelijkheid om een geheel nieuw gebied van wetenschap of geneeskunde te verkennen.’
De filtratietechniek is hetzelfde als die in het ruimtestation. Maar in tegenstelling tot het afvalwater van het ISS, dat vol zit met zeep en chemicaliën, is het gemakkelijker om water te halen uit pure urine, zegt het team. Het onttrekken van water uit poep is nog niet ‘helemaal gelukt’. Maar dit is niet zo’n groot probleem, omdat astronauten zeggen dat ze hun stoelgang vaak gewoon inhouden tijdens ruimtewandelingen, zegt Mason.
Ruimtepakken
Momenteel is het apparaat nog een prototype dat de onderzoekers in een laboratorium testen. Maar in november gaat het team beginnen met proeven op mensen. Daarbij wordt urine opgevangen, gerecycled en het resulterende water gedronken.
NASA kan het apparaat inbouwen in nieuwe versies van ruimtepakken die gepland zijn voor de komende Artemismissies naar de maan, zeggen de onderzoekers. NASA heeft een particulier bedrijf, Axiom Space, ingehuurd om de nieuwe pakken te bouwen. Het bedrijf weigerde te antwoorden op vragen van New Scientist over hoe het zou omgaan met menselijk afval. NASA reageerde niet op een verzoek om commentaar.
