De maan dankt haar ongebruikelijke citroenvorm aan de zwaartekracht van de aarde. De ontdekking geeft wellicht inzicht in hoe en wanneer de maan precies ontstond.
De maan ziet eruit als een soort citroen, en dat komt door de aardse zwaartekracht. Dat schrijven Amerikaanse planeetonderzoekers deze week in het vakblad Nature.
‘Als we iets buitenaards ontmoeten, dan is het een machine’
Oude sterren en pril leven – dat zijn de onderwerpen waar het hart van sterrenkundige Leen Decin harder van gaat kloppen.
Met haar citroenvorm is de maan een vreemde verschijning in het zonnestelsel. Normaal gesproken ontstaan rotsachtige planeten en manen uit een tollende bal magma, waardoor ze hun typische bolle vorm krijgen.
De maan was ooit een tollende bol magma. Bij haar ontstaan botste een object ter grootte van Mars tegen de jonge aarde aan. Door die botsing vlogen er hete stukken rots de ruimte in. Daarom verwachtten wetenschappers dat de maan bolvormig zou zijn.
Toch is de maan niet helemaal bolvormig. Ze heeft twee uitstulpingen, een aan de kant die wij vanaf de aarde zien, en eentje aan de andere kant.
Kraters
Om erachter te komen hoe de maan aan die uitstulpingen gekomen is, maakten Maria Zuber en haar collega’s van het Massachusetts Institute of Technology een computermodel van de maan. De onderzoekers vulden de vele kraters van de maan op, zodat ze konden zien hoe de maan eruit zag voordat ze die kraters had.
Het model liet zien dat de uitstulpingen van de maan in de eerste 200 miljoen jaar van haar bestaan ontstonden. De aardse zwaartekracht trok aan het magma van de maan, waardoor de korst zich meer ophoopte op de punten die het verst en het dichtstbij de aarde staan.
De uitstulpingen staan tegenwoordig niet meer in de richting van de aarde. Ze zijn 36 graden gedraaid. De onderzoekers suggereren dat toen de maan bij de aarde wegdreef, de maan geen evenredig verdeelde korst had. Door die scheve korst kantelde de polaire as van de maan naar de positie waarin we het vandaag de dag zien.
Lees ook: