Hinze Hogendoorn
1982
Neurowetenschappen
Cognitieve neurowetenschappen
Universiteit Utrecht
Neurowetenschapper Hinze Hogendoorn brengt de film van de werkelijkheid terug tot een serie plaatjes. Wanneer je om je heen kijkt, zie je een constante stroom beelden. Maar wat je ogen eigenlijk waarnemen, zijn afzonderlijke plaatjes. Je hersenen smeden die losse plaatjes vervolgens tot een vloeiend geheel. Helaas heeft het brein geen vakje waaruit je de oorspronkelijke filmrol kunt halen. Daarom ontwikkelde Hogendoorn een techniek waarmee je de verwerking van visuele signalen op een hersenscan in detail kunt volgen.
Daarmee toonde hij niet alleen aan dat we de wereld in onderbroken fragmenten zien, maar ook dat onze waarneming een fractie van een seconde achterloopt op de werkelijkheid. Met zijn onderzoek naar die vertraging raakt Hogendoorn aan fundamentele vragen over ons bewustzijn, zoals: waar ligt de grens tussen waarneming en herinnering?