Beste meneer of mevrouw van de NS,
In uw routeplanner geeft u aan hoeveel CO2 ik bespaar als ik uw trein neem, en niet mijn auto. Zo bespaarde ik laatst nog 11,2 kilogram CO2 met een treinreis naar Amsterdam. U geeft uw bedrijf met die CO2-vergelijker een groen imago, en mij een goed gevoel.
Toch heb ik niet de indruk dat vergroening al in het DNA van het bedrijf zit, zoals managers dat noemen. Ik kreeg een tijdje terug namelijk een brief van NS met een cadeau. Het was goed dat u er niet bij was toen ik het uitpakte, want ik keek nogal vies toen ik het zag: een kanariegeel, plastic insteekhoesje voor mijn OV-chipkaart. Niet alleen omdat het een – vergeef me – ronduit lelijk ding is. Maar ook omdat ik geen OV-insteekhoesje nodig heb; ik heb een portemonnee.
Nieuwe technologie onthult het verborgen leven van dinosauriërs
Van migrerende planteneters tot toegewijde ouders: paleontologen ontrafelen stukje bij beetje het gedrag van dinosauriërs.
En ik blijk niet de enige. Ik heb een kleine steekproef gedaan onder uw klanten: de NS-ers in mijn vriendenkring hebben het cadeautje allemaal weggegooid. U vervoert dagelijks 2,2 miljoen mensen. Laten we voor het gemak even aannemen dat u 5 miljoen van dit soort kanariegele hoesjes hebt verstuurd. En zeg dat 1 op de 10 mensen het ding ook daadwerkelijk zal gebruiken, en volgens mij ben ik dan mild: dat zijn 500.000 mensen. Dan zijn er 4,5 miljoen hoesjes weggegooid.
Rekent u even met me mee:
Plastic maken kost ongeveer 70 megajoule per kilo. Eén hoesje weegt 7 gram, 4,5 miljoen hoesjes vormen dus een berg van 31.500 kilo plastic. Dat is samen goed voor 2,2 miljoen megajoule. Laten we er even vanuit gaan dat de productiefabriek op gas (0,06 kilo CO2 per megajoule) draait, dan komt dat overeen met 132.300 kilo CO2. Om dat te compenseren moet ik 11.821 keer treinreizen van Eindhoven naar Amsterdam.
Daar komt nog het vervoer bij: de hoesjes zijn vanaf de fabriek naar Utrecht gebracht. Als ze in bulk per schip uit China komen, dan zou dat zeevervoer (ik schat 15.000 kilometer, à 0,03 kilo CO2 per ton per kilometer) alleen nog eens 14.000 kilo CO2 zijn. Maar misschien staat de hoesjesfabriek wel bij u om de hoek, dus dat tel ik niet mee.
Daarna zijn de gele hoesjes van Utrecht naar onze huizen vervoerd. Ik schat dat ze gemiddeld 50 kilometer reizen. Voor wegtransport staat 0,15 kilo CO2 per ton kilometer, dus met 31,5 ton en 50 kilometer zit je dan op 236 kilo CO2 – klein bier bij de productie-energie, maar toch weer 21 treinreizen.
Naar mijn schatting is er dus grofweg 132.500 kilo CO2 weggegooid. Volgens Milieu Centraal, dat u kent van uw CO2-vergelijker, is dat het equivalent van het jaarverbruik van 15 huishoudens – inclusief hun vervoer.
Mijn vraag dus: wilt u geen ongevraagde ‘cadeautjes’ meer in mijn brievenbus gooien? Neem een voorbeeld aan, godbetert, de ANWB; hun cadeautje kon ik ophalen in een ANWB-winkel. Laat mensen die het hoesje willen hebben het via internet bestellen, zet dozen bij alle NS-infobalies; het maakt me niet uit, maar alles is beter dan de wolk ongebruikte hoesjes die u nu ongevraagd over het land uitstrooit.
Vriendelijke groet,
Anouck Vrouwe