Tijd voor vakantie! Lig jij dit jaar in je eigen tuin aan het opblaaszwembad? Of reis je af naar een van onze buurlanden? Wat je ook doet: in de vakantieperiode heb je weer eens lekker tijd om te lezen. De redactieleden van New Scientist selecteerden een paar van hun favoriete populairwetenschappelijke boeken voor op de camping of in de achtertuin.
Dierlijke emoties
Ans Hekkenberg, redacteur: Na een boek over de intelligentie van dieren pakte de wereldberoemde gedragsbioloog Frans de Waal de pen op voor een vervolgboek over dierlijke emoties. Mama’s laatste omhelzing heeft een duidelijke boodschap: dieren kennen emoties, en het is hoog tijd dat we het idee dat dieren machinaal werken achter ons laten.
De voorbeelden die De Waal aanhaalt om de emotionele wereld van dieren illustreren, van de boze bij tot de jaloerse kat, maken het boek constant boeiend. Maar het mooist vind ik nog wel dat De Waals diepgewortelde liefde voor dieren tussen de regels door schittert en aanstekelijk werkt. Wie had gedacht dat ik ooit nog eens geboeid zou lezen over clownbotia’s, die als een vissige variant van mean girls op elkaar gepakt zitten en buitenstaanders afkeurende blikken toewerpen?
Moeten we de grenzen van het zonnestelsel herzien?
Ruimtesonde New Horizons vliegt nu voorbij de Kuipergordel, aan de rand van het zonnestelsel. Er wacht ons mogelijk nieuwe verrassingen.
Na het lezen van Mama’s laatste omhelzing is het onmogelijk om, zoals de Waal zegt, het gejank van een hond nog te interpreteren als ‘het geratel van radarwerk’. En dat een uitstekende reden om dit boek te verslinden.
Nutteloos zelfhulpboek
Yannick Fritschy, redacteur: Ik ben fan van Randall Munroe – van zijn humor, zijn harkenpoppetjes en zijn heerlijk omslachtige diagrammen.1 Zijn nutteloze zelfhulpboek boek Hoe dan? heb ik met veel plezier gelezen, zoals ik eerder in deze recensie liet blijken.
Maar is het ook wat voor jou? Met dit blokkenschema kom je er vanzelf achter!
1 En natuurlijk van zijn voetnoten.
Verre werelden
Jean-Paul Keulen, eindredacteur: Thuis heb ik flink wat sterrenkundeboeken in de kast staan, maar een speciaal plekje is gereserveerd voor Planetenjagers van de Nederlandse astronoom en wetenschapsjournalist Lucas Ellerbroek, over de zoektocht naar nieuwe planeten en buitenaards leven.
Sowieso leest het boek als een trein. Maar wat het extra waardevol maakt, is dat Ellerbroek ervoor sprak met een hele rits aan grote namen uit de hedendaagse sterrenkunde, zoals exoplanetenpioniers (en inmiddels Nobelprijswinnaars) Michel Mayor en Didier Queloz, en SETI-kopstuk Jill Tarter.
Daardoor is Planetenjagers niet zomaar een ‘uitlegboek’; het laat je echt kennismaken met de mensen achter de beschreven speurtocht naar verre werelden en hun eventuele bewoners.
Onderbouwd speculeren
Joris Janssen, redacteur: Ik hou ervan om zo af en toe weg te dromen bij de grote vragen van het bestaan en de kosmos. Hoe is alles begonnen? Is er buitenaards leven? Wat zit er in een zwart gat? De wetenschap kan deze vragen nog altijd niet goed beantwoorden en dus kunnen we er voorlopig alleen over speculeren.
Iemand die dit bij uitstek op een onderbouwde manier kan doen, is Stephen Hawking. Zijn onderzoek veranderde onze kijk op de evolutie van de kosmos en de werking van zwarte gaten. Dit boek geeft je de kans om je eigen ideeën over de grote vragen van het leven te staven aan die van een van de grootste genieën van de afgelopen tijd.
Goochelen met getallen
Iris Verhoeff, stagiair: Statistiek is overal. Zeker de afgelopen tijd zijn we er haast mee doodgegooid. Hier een grafiek, daar een paar cijfers. Het lijkt allemaal zo objectief, maar we vergeten vaak dat dat helemaal niet zo is. Zeker niet als de cijfers laten zien wat we willen zien.
Een mens laat zich hier graag door verleiden. Maar Sanne Blauw legt haarfijn uit waar we op moeten letten om dat te voorkomen. Een spoedcursus statistiek die nuttig is voor iedereen die het nieuws een beetje volgt.
Wc-eend-tips
Tot slot brengen we nog een paar boeken graag onder de aandacht – niet alleen omdat ze steengoed, keitof en kristalhelder zijn, maar toch vooral ook omdat ze geschreven zijn door leden van de New Scientist-familie. Hierbij dus enkele schaamteloze wc-eend-tips:
