Hoe komen wetenschappers tot dat ene inzicht dat het verloop van hun carrière bepaalt? Daarover vertellen ze in de rubriek Eureka, elk weekend in het AD, verzorgd door de redactie van New Scientist. Deze keer: Nienke Bosschaart, onderzoeker biomedische optica aan de Universiteit Twente.
‘In de biomedische optica gebruiken we licht om in het lichaam kijken. Zoals wij het doen, gebeurt dat van buiten het lichaam. We schijnen bijvoorbeeld licht op de huid en kijken naar het licht dat wordt verstrooid en teruggekaatst door de diepere huidlagen. Dit is een methode met veel voordelen. Je hoeft bijvoorbeeld het lichaam niet hoeft open te maken, en beschadigt het daardoor ook niet.
Op deze manier kunnen we bijvoorbeeld meten wat er in het bloed zit, of in moedermelk. Een aantal jaar terug had een goede vriendin net een kindje gekregen, maar de borstvoeding kwam niet op gang. Daardoor had ze geen fijne kraamtijd, omdat er bij haar de angst heerste dat het kind niet genoeg voeding kreeg. Door die gebeurtenis kwam ik op het idee dat het mogelijk zou moeten zijn om te meten hoeveel een kind precies binnenkrijgt. Ik besloot hiervoor een subsidieaanvraag te doen.
Thomas Hertog werkte samen met Stephen Hawking en onderzoekt de oerknal
Tijd en natuurwetten zijn voortgekomen uit de oerknal, in een chaotisch proces van toevalligheden, zegt theoretisch natuurkun ...
In 2017 bezocht ik een congres over borstvoeding in Florence. Daar in Italië beleefde ik een heus aha-moment. Talloze aspecten van de borstvoeding werden belicht, topsprekers wisselden elkaar af en het was ongekend inspirerend. Maar daar ter plekke werd gezamenlijk geconstateerd dat we eigenlijk maar bitter weinig weten over de moedermelk en over de borst zelf als die voeding geeft. Ik zag ineens heel veel mogelijkheden om hier vanuit de biomedische optica verandering in te brengen.
Meteen toen ik thuiskwam heb ik een aantal testjes met licht gedaan, met mijn eigen moedermelk, want ik gaf toen nog borstvoeding aan ons tweede kind. Ik keek naar de interactie tussen licht en moedermelk en hoe we dat kunnen relateren aan de samenstelling van de melk.
We zijn nu vijf jaar verder. Voor dit onderzoek heb ik inmiddels een Vidi-subsidie en een ERC Starting Grant toegewezen gekregen. Ik kan vijf jaar vooruit. Het uiteindelijke doel is om een sensor te ontwikkelen die kan meten wat het kindje exact drinkt.’