Hoe komen wetenschappers tot dat ene inzicht dat het verloop van hun carrière bepaalt? Daarover vertellen ze in de rubriek Eureka, elk weekend in het AD, verzorgd door de redactie van New Scientist. Deze keer: Alina Vrieling, voedings- en kankerepidemioloog bij het Radboudumc in Nijmegen.
‘Al op de middelbare school wist ik dat ik ‘iets’ met gezondheid wilde doen. Toen ik uitgeloot werd voor tandheelkunde ben ik Voeding en Gezondheid in Wageningen gaan studeren. Een goede keus, achteraf gezien. Waarom worden mensen ziek, wat gaat er precies mis in het lichaam, en welke rol kan voeding daarbij spelen? Dat waren allemaal zaken waarin ik geïnteresseerd was.
In de zomer van 1996 had ik een vakantiebaantje als voedingsassistent op de afdeling oncologie van Ziekenhuis Gelderse Vallei in Ede. Daar waren verschillende mensen met ondergewicht, die maar mondjesmaat wilden eten. Ze worstelden daar erg mee, en ik moest hen motiveren. Dat is het moment dat bepalend is geweest voor de rest van mijn carrière.
‘Pijn werkt verschillend bij mannen en vrouwen’
Mannen en vrouwen ervaren pijn op een verschillende manier. Artsen moeten zich hier meer van bewust zijn, stelt Esmeralda Blaney Davidson.
Welke rol speelt voeding nu precies bij het vóórkomen en het ziekteverloop van kanker, vroeg ik me af. In de daarop volgende studiejaren verdiepte ik me verder in dit thema, en besloot ik dat ik echt verder wilde in het onderzoek naar voeding en kanker.
Na een promotieonderzoek en postdoc naar de rol van voeding bij het voorkomen van kanker, onderzoek ik nu alweer bijna vijftien jaar de rol van leefstijl, waaronder voeding, bij het ziekteverloop na kanker.
Onlangs hebben we mooie resultaten gevonden bij mensen met blaaskanker. Jarenlang hebben we 900 patiënten gevolgd. We zagen dat degenen die gezonder leefden qua voeding, beweging en gewicht, een kwart minder kans hadden op terugkeer van de ziekte.
Deze resultaten stemmen zeer hoopvol. Daarom heb ik net een subsidieaanvraag de deur uitgedaan, en ik hoop de komende jaren te onderzoeken hoe we mensen met blaaskanker kunnen bewegen om gezonder te leven.’
