Een van de mooiste natuurkunde-demo’s is de zwevende supergeleider. Supergeleiding treedt op wanneer de elektrische weerstand van een materiaal compleet verdwijnt bij extreem lage temperaturen. Door het gebrek aan weerstand, zal een magneetveld een supergeleider sterk afstoten. Het resultaat: een magneetje blijft zweven boven een supergeleider (en andersom).
Nou is een magneetje dat in het luchtledige zweeft mooi om te zien, maar bij de Royal Institution wisten ze de demo nóg wat spannender te maken. Ze gebruikten meer dan tweeduizend magneten om een racebaan te maken voor een zwevende supergeleider. En om het plaatje af te maken, heeft de baan ook nog eens de vorm van een möbiusband. De supergeleider zweeft daardoor over de baan, maakt scherpe bochten, en blijft zelfs op de kop aan de baan ‘geplakt’. Dat alles gaat gepaard met een ietwat technische, maar heldere uitleg over supergeleiding.
Van Abcoude naar Tuvalu: een sterk staaltje Opperlans
Yannick Fritschy laat een sterk staaltje Opperlans zien: geknutsel met de Nederlandse taal.
Het enige wat dit experiment kant overtreffen, is als iemand een supergeleidende achtbaan voor mensen bouwt. Het vereist wat vertrouwen in de natuurkunde, maar dan krijg je wel de rit van je leven.