Vanuit de VS bereikt me een mailtje met een aanbieding: een T-shirt voor $14,95. Het toont kolossaal het symbool voor π, gevolgd door een decimale weergave van het getal en de uitleg dat π gelijk is aan de omtrek van een cirkel,gedeeld door de diameter.
Het is niet zomaar dat in het voorjaar deze aanbieding in mijn mailbox belandt. Op 14 maart valt namelijk de wereldwijde viering van de π-dag. Ik moet toegeven dat het kwartje een week later valt. Ik ben teveel gewend aan de Europese aanduiding van een datum. Als ik een Amerikaanse die worstelt met wiskundige beginselen wijs op de feestdag, besef ik pas de reden voor de keuze van March 14. Daarmee is het getal π beter af dan het getal e (2,718281828459…), daarvoor kan ik in onze tijdrekening geen goede datum bedenken.
Wat zal ik op π-dag gaan doen? Misschien is dat een mooi moment voor een tripje naar Leiden, om in de Pieterskerk de gedenksteen van Ludolph van Ceulen (1540-1610) te bezoeken. Daarop staan, net zoals op de verloren gegane grafsteen, de eerste 35 decimalen van het getal π vermeld. De oorspronkelijke grafsteen is verloren gegaan, maar in 2000 is een nieuwe gedenksteen onthuld. En ’s avonds zet ik dan een zelfgemaakte cottage pie op het menu.
Amsterdamse elektronenmicroscoop maakt onderzoek naar zonnecelmaterialen mogelijk
Met een nieuwe elektronenmicroscoop die ook gewoon licht gebruikt, kunnen Amsterdamse natuurkundigen zien wat er met lichtgevoelige atomen gebeurt.
Ondertussen deponeer ik op de website het T-shirt in het winkelmandje en laat de prijs berekenen. Dat is prijzig, ruim 45 dollar. Bruto gedeeld door netto komt daarmee bij benadering uit op een factor π. Dan maar geen T-shirt, een π-dag is aardig, maar er zijn grenzen aan mijn fascinatie.