Dichter bij de hedendaagse professionele astronomie kun je niet komen. Achttien New Scientist-lezers brachten op 16 april een letterlijk adembenemend bezoek aan het internationale ALMA-observatorium in Noord-Chili, op 5000 meter boven zeeniveau.
Zesenzestig radioschotels werken hier samen aan het ontraadselen van het heelal. Omringd door spectaculaire vulkanen doet ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) onderzoek naar de ontstaansgeschiedenis van sterrenstelsels, sterren, planeten en leven.
Je moest er wel wat voor over hebben. ‘Ik had moeite om niet versuft te raken door zuurstofgebrek,’ zegt deelnemer Hans Stemkens. Het unieke bezoek – het was voor het eerst dat een groep toeristen toegang kreeg tot het observatorium – leidde bij Hans Maricou tot ‘een eindeloos respect voor de ingenieurs, wetenschappers, technici en arbeiders’ die dit allemaal mogelijk hebben gemaakt.
Stikstofuitstoot lokt planten naar West-Europa
Bosplanten die goed tegen stikstof kunnen, verschuiven snel van Oost- naar West-Europa. Daar brengen ze andere planten in de verdrukking.
De astronomie-reis naar Noord-Chili, georganiseerd door New Scientist en begeleid door sterrenkundevoorlichtster Marieke Baan en wetenschapsjournalist Govert Schilling, kende eigenlijk alleen maar hoogtepunten. Zo was de Europese Very Large Telescope op de 2600 meter hoge bergtop Cerro Paranal ‘een van de meest imposante technische constructies die ik ooit heb mogen aanschouwen,’ aldus Ton Balke. Anne Van Damme spreekt van een ‘buitenaardse schoonheid, benadrukt door het prachtige heldere weer en de onvergetelijke zonsondergang.’
Prachtige momenten
In de Atacama-woestijn, een van de droogste gebieden op aarde, waan je je inderdaad gemakkelijk op een andere planeet. De Valle de la Muerte en de Valle de la Luna, vlak bij het backpackersdorpje San Pedro de Atacama, bieden een magische mix van grillige rotsformaties en glooiende duinen, terwijl de weg van de havenstad Antofagasta naar Paranal door een met stenen bezaaid Marslandschap voert. Verderop vliegen flamingo’s boven verstilde zoutmeren, en lichten imposante vulkaankegels op in de gloed van de ondergaande zon. ‘Ik ben gegaan voor het sterrenkijken, maar heb er zoveel meer bij gekregen,’ zegt Hans Stemkens. ‘Al die prachtige momenten in de Atacama-woestijn zou ik niet hebben willen missen.’
Overweldigende sterrenhemel
En dan natuurlijk de overweldigende zuidelijke sterrenhemel, met zijn talloze nevels en sterrenhopen. Voor Paul Bervoets was het bezoek aan de toeristische sterrenwacht van de Franse astronoom Alain Maury ‘de absolute topper’. Bolvormige sterrenhopen, gasnevels, dubbelsterren, de ringen van Saturnus – de aanblik van de kosmos door de telescopen van Maury vergeet je niet snel.
Mede dankzij de vakkundigheid en het enthousiasme van lokale gidsen (én natuurlijk door het aangename klimaat en de heerlijke pisco sour waar Chili om bekend staat) was dit een bijzonder geslaagde lezersreis die schreeuwt om een tweede editie in 2016. Wie mee wil, kan zich desgewenst al vrijblijvend opgeven als belangstellende. Ook als je geïnteresseerd bent in de andere wetenschappelijke reizen van New Scientist, kun je vrijblijvend mailen naar info@newscientist.nl.
Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief.
Lees ook: