Er zijn twee zekerheden in het leven: we gaan uiteindelijk allemaal dood en naartmate je ouder wordt, word je vaker met dit fenomeen geconfronteerd. Maar door kunstmatige intelligentie kunnen we overledenen langer (virtueel) onder de levenden houden. New Scientist-hoofdredacteur Jim Jansen over deze ‘rouwtechnologie’.
‘Iedereen gaat maar dood en de rest drinkt bier in het café’, zong de band De Dijk ooit treffend. Deze tekst slaat de spreekwoordelijke spijker op de kop. Een oudtante, vage kennis uit de buurt, vriend, broer of partner: de dood is onvermijdelijk. Meer dan me lief is, frequenteerde ik de afgelopen jaren begraafplaatsen en crematoria.
Met de overledene zit een gesprek over Ajax, een oneindige avond in de stamkroeg of gewoon even een belletje er niet meer in. Of toch wel?
Waarom dwangmatige positiviteit slecht is voor je mentale gezondheid
Een positieve mindset heeft voordelen, maar je kunt ook te ver gaan. Onderzoek naar ‘toxische positiviteit’ kan de balans herstellen.
De ontwikkelingen op het gebied van kunstmatige intelligentie gaan zó snel, dat steeds meer ‘rouwtechapps’ de mogelijkheid bieden om – gevoed door e-mails, foto’s en video’s – de dode weer soort van tot leven te wekken.
In de maart-editie van New Scientist leest u meer over dit fenomeen. Of klik op onderstaande link om naar het premiumartikel te gaan.
Hoe kunstmatige intelligentie de manier waarop we rouwen kan transformeren
Ik ben benieuwd of u dit soort technologie ooit zou overwegen. Voor mij persoonlijk is het een brug te ver.
