Het universum is moeilijk te beschrijven. Het is oneindig groot, barst van de energie, dijt versneld uit, en zit vol met zwarte gaten, sterrenstelsels, quasars en exotische planeten. Het is prachtig om daarbij weg te dromen, maar het is nóg mooier om het universum ook te begrijpen.
Daarom stellen natuurkundigen kosmische theorieën op. Met klassieke natuurkunde wisten de fysici de natuur ruwweg te beschrijven. Later knoopten Einsteins relativiteitstheorie en de quantummechanica wat losse eindjes bijeen.
Materialen die licht terugspoelen in de tijd stellen de natuurkunde op de proef
Zogeheten temporele metamaterialen werken als een soort ‘spiegels in de tijd’. Wetenschappers gebruiken deze materialen om de relativiteitstheorie ...
Maar we zijn nog niet klaar. We willen meer. We willen alles weten. Sommige natuurkundigen hopen dat ultieme doel te bereiken met de zogeheten snaartheorie. Maar het lijkt erop dat hoe dieper we graven, hoe meer vragen we weer oproepen. De geheimen van het universum zijn moeilijk te begrijpen, maar zijn (juist daarom?) enorm verfijnd. Natuurkundige Brain Greene wist dat als geen ander te omschrijven in zijn boek ‘The Elegant Universe’.
In 2003 baseerde NOVA een drie uur lange documentaire op Greene’s prijswinnende boek. De documentaire zelf sleepte terecht een Emmy-award in de wacht. Bovenaan dit bericht staat deel een van ‘The Elegant Universe’. De rest vind je hier:
Deel 2
Deel 3
