‘Hij zit in mij, Hij zit in jou, Hij zit in een toevallige voorbijganger, ja, zelfs deze tafel maakt deel van Hem uit!’ Ze was een jaar of twintig en novice (non in haar proefperiode) bij de Dienaressen van de Onbevlekt Ontvangen Maria.
Verliefd
De novice keek me opgewonden aan, verliefd bijna. Ik verdiepte me op dat moment in religieuze roepingsverhalen. Bijna was ik op het punt dat ik me levendig kon voorstellen waarom een jonge meid zou willen trouwen met een lang geleden gekruisigde man. Maar vanuit een religieus enthousiasme gevoelens koesteren voor een houten tafel, dat ging mijn voorstellingsvermogen toch werkelijk te boven.
Neutrino’s
Spooksteden in de Amazone herschrijven het verhaal van de opkomst van beschavingen
Verdwenen steden die in het Amazonewoud zijn ontdekt, bieden een nieuwe kijk op de ontwikkeling van prehistorische beschavingen.
Tegenwoordig kom ik zelden nog in contact met zulke religieuze geesten. Toch denk ik soms weer terug aan de novice. Zo moest ik deze zomer een artikel schrijven over het koelsysteem voor een detector van neutrino’s in Gran Sasso (Italië). Natuurlijk weet ik de ballen van neutrino’s, en dus las ik de informatie hierover op de website van het Laboratori Nazionali di Gran Sasso met grote interesse.
Neutrino’s zijn de meest ongrijpbare deeltjes uit de deeltjesfysica en komen onder andere vrij bij nucleaire reacties in de zonnekern. Ze bevatten daardoor waardevolle informatie over de situatie aldaar. Omdat hun massa echter zo laag is, vliegen ze dwars door alle materie heen. Dat maakt detectie zo moeilijk.
Experiment
In een ondergrondse tunnel in Gran Sasso staat een bak met 600.000 liter vloeibaar argon, van de buitenwereld gescheiden door 1400 meter dik gesteente. Dat gesteente houdt de kosmische straling buiten het experiment. Het experiment is opgezet om elektrische spanning te meten, veroorzaakt doordat een voorbij vliegende neutrino een argonatoom aanslaat.
En nu komt het: hoewel elke seconde honderden triljoenen neutrino’s die bak met argon passeren, zal naar schatting elke dag één argonatoom aangeslagen raken. Een kans van één op praktisch oneindig dus. En toch staat die gigantische bak argon daar de komende tien jaar, zodat elke dag één atoompje aangeslagen kan raken.
Poëtisch
Wauw. Die neutrino’s. Ze vliegen overal dwars doorheen. Ze gaan door mij, ze gaan door u, ze gaan zelfs door de houten tafel waaraan ik dit stukje schrijf. Maar heel soms, ergens in Italië, raakt er één argonatoom van aangeslagen. Is dat niet net zo poëtisch als de roeping van mijn novice?
Bekijk!
Dit hele verhaal kwam vorige week in me op, omdat ik een geweldige website bekeek over afmetingen in het universum. De neutrino staat er ook bij. (Dank, Mieke Roth!)
