Tegenwoordig twijfelt niemand meer aan het feit dat de kleuren van de ogen geërfd zijn van je vader en moeder, ook al lopen er kinderen met blauwe ogen rond van ouders die zelf bruine ogen hebben. Mocht je dit niet begrijpen neem even contact op.
Kleurengenen en ziekten
De muis en de mens beschikken over ongeveer 400 “color genes”. Genen die betrokken zijn bij het vormen van kleuren blijken ook nog geheel andere effecten op een organisme te kunnen hebben. Dit laat zien dat genen niet 1 functie hebben maar een veelheid functies al dan niet samen met andere genen.
Heersen zwermen killerdrones straks over het slagveld?
Een luchtruim gevuld door kunstmatig intelligente killerdrones, die autonoom bepalen wie blijft leven en wie zal sterven. Hoe waarschijnlijk is dat?
Een bijzonder voorbeeld is het gen BRCA dat bij mutatie resulteert in een afwijkende pigmentatie van de huid. De moleculair-geneticus is echter nog veel meer in het BRCA gen geïnteresseerd, omdat het in staat is het ontstaan van kankercellen te onderdrukken.
Kleurengenen blijken in een organisme dus ook betrokken te zijn bij andere essentiële levensprocessen. Zo mag je stellen dat kleuren en kleurengenen onlosmakelijk zijn verbonden met het wel en wee van levende organismen.
Wij kunnen kleuren-genen veranderen
De huidige moleculaire genetica is niet meer alleen in staat te begrijpen welke genen betrokken zijn bij een bepaalde kleur, maar kan ook de functie van specifieke genen veranderen.
Vroeger werd vrij moeizaam een gen gemuteerd in het DNA van een plant om een kleurverandering te verkrijgen. Nu gebruiken kwekers in hun laboratoria al een pas in deze eeuw ontdekte techniek om de aanwezigheid van RNA producten van een specifiek kleuren-gen te beïnvloeden en bereiken daarmee heel snel het gewenste modieuze kleurenpallet van hun bloemen.
Wij kleuren genen
De moleculaire genetica is natuurlijk niet alleen geïnteresseerd in kleurengenen, maar in feite in alle genen. Welke genen zijn actief in een tumorcel of juist niet meer. Door gebruik te maken van zeer geavanceerde technologieën, kunnen onderzoekers “genen op een chip een kleurtje geven” als zij actief zijn. Hiervoor hebben zij de beschikking over een groot aantal fluorescerende moleculaire “probes”.