Het is toch wat, met die sportzomer. De ene na de andere teleurstelling, zelfs op de Olympische Spelen en dan is daar toch ineens dat ene, grote, fonkelende succes dat heel Nederland enthousiast van de bank doet springen. Even is hij wereldwijd een trending topic op twitter: Epke Zonderland, onze nationale turntrots.
Maar, en dat is opvallend, niet alleen Zonderland is trending topic. Op twitter wordt minimaal net zoveel gesproken over NOS commentator Hans van Zetten die – misschien nog wel meer dan Zonderland – de oefening van zijn leven versloeg.
Met overslaande stem en alsmaar groeiend enthousiasme wist hij zelfs de grootste macho – die eigenlijk niets moet hebben van die gekke gespierde mannen in strakke pakjes – over de streep te trekken. Zou de prestatie van die blonde turngod uit Friesland met net zoveel passie ontvangen zijn zonder zijn woorden? Het is maar de vraag.
Moeten we de grenzen van het zonnestelsel herzien?
Ruimtesonde New Horizons vliegt nu voorbij de Kuipergordel, aan de rand van het zonnestelsel. Er wacht ons mogelijk nieuwe verrassingen.
‘DAAR IS IE DAN! ONZE EPKE ZONDERLAND!’, zo begon zijn commentaar. ‘De komende minuut gaat het leven van Epke Zonderland veranderen. Wij zitten op het puntje van onze stoel!’ En met hem, heel Nederland.
‘Nu komt het. Nu komt het’, wakkerde van Zetten ook het enthousiasme van de grootste cynicus aan. ‘Daar is de eerste. En de tweede. En de derde! Jawel! Hij heeft het geflikt! Drie vluchtelementen op rij!’
‘Dubbele salto, de flying Dutchman’, culmineerde het emotionele commentaar. ‘En hij staat! Het is ongekend! Epke Zonderland heeft hier de oefening van zijn leven geturnd. Hij staat! En iedereen! En ik sta ook! Ik ga helemaal uit mijn dak!’
Even gaan de gedachten onwillekeurig uit naar het grootste wetenschappelijk nieuws van het jaar. De vondst van het higgsdeeltje, wereldkundig gemaakt in een saaie persconferentie vol ondoordringbaar jargon.
En de landing van NASA’s Curiosity op Mars. Zelfs NASA’s PR-machine dat voor de gelegenheid boeiende filmpjes en foto’s de wereld inslingert, weet niet zoveel enthousiasme los te maken als van Zetten voor een man die rondjes slingert rond een rekstok.
Stel je toch eens voor dat die landing net zo becommentarieerd zou worden.
‘Daar is ‘ie dan! De Curiosity’, begint het commentaar rond de landing. ‘De komende minuten zullen zorgen voor een nieuwe mijlpaal in de menselijke geschiedenis. Wij zitten op het puntje van onze stoel!’
‘Nu komt het. Nu komt het’, stelt de gedreven commentator als de Curiosity in de buurt van de Marsbodem komt. ‘De parachute, het afremmen… En hij staat! Het is ongekend! De Curiosity, een stuk menselijke technologie zo groot en zwaar als een kleine auto staat op Mars! Na een onvoorstelbare afstand te hebben afgelegd hebben we ‘m met een zacht plofje precies daar gekregen waar hij moest zijn! Hij staat! En iedereen! En ik sta ook! Ik ga helemaal uit mijn dak!’
Zou het kunnen, vraag je je af? Zullen de emotie van de sport en de ratio van de wetenschap elkaar ooit vinden? Het wachten is vooralsnog op de eerste wetenschappelijke Hans van Zetten.