Soms slaat Erwin Kroll de plank volledig mis. Staan u en ik in de file naar Zandvoort, valt de regen opeens met bakken uit de hemel. De dag erna gaat hij dan vaak (“O, o, ik zat er helemaal naast”) publiekelijk door het stof.
Van mij hoeft dat laatste niet. Wat de NOS triomfantelijk aankondigt met “en dan nu het weer, met Erwin Kroll”, is natuurlijk niet meer dan de weersverwachting. En zeg nou zelf, is het hele leven niet een aaneenschakeling van verwachtingen die niet uitkomen? Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Soit.
Wat mij wel kan verbazen is het bijna aandoenlijke optimisme waarmee deze verwachting wordt afgesloten met een overzicht van het weer van de komende week. Op dagen dat mijn humeur te wensen over laat begin ik Erwin zelfs wel eens uit te foeteren: “Een week!! Kom op zeg! Probeer het nou eerst maar eens een dag vooruit goed te voorspellen!”
Wat maakt ons mens? Deze fossielen herdefiniëren onze evolutionaire oorsprong
Wat is een mens? Hoe meer we leren over onze familieleden van weleer, hoe moeilijker het wordt om het begrip ‘mens’ te definiëren.
Dat laatste is echter veel lastiger, wierp mijn man onlangs tegen. “Het weer van morgen voorspellen is het moeilijkst”, was zijn stelling, “want de volgende dag weet iedereen nog wat je gezegd hebt.”
Affijn.
Een puzzeltje, voor de kerstdagen.
Hier ziet u, in willekeurige volgorde, het weer van afgelopen week, zoals het in de Volkskrant van de betreffende dag vermeld werd (inderdaad, slechts 6 dagen – op zondag krijgen wij geen krant).
En hier, wederom in willekeurige volgorde, het weer dat een week van tevoren voorspeld was voor deze dagen.
De opdracht laat zich raden: zoek de setjes bij elkaar. Welke voorspelling hoort bij welke uitkomst?
Oplossing over, laten we zeggen, een week.
