Åkta Månniskor heet de serie, en u raadt het al, dat is Zweeds. Voor: ‘echte mensen’.
Een ‘instant cultsucces’, zou je clichématig kunnen zeggen (een dvd en een Engelstalige remake zijn op komst) maar feit is dat Echte Mensen een van de beste sciencefictionseries is die ik in jaren heb gezien. Op een buitengewoon intelligente, goed doordachte manier verkent de serie wat er zou gebeuren als we mensachtige robots zouden hebben – een vooruitzicht dat ons volgens veel (vooral oosterse) robotici echt te wachten staat.
De resultaten zijn even hilarisch als verontrustend. De revue passeren onder meer de door robots vervangen arbeider die terrorist wordt, de puber die verliefd wordt op de huishoudrobot, de bejaarde die onder de knoet wordt gehouden door zijn barse robotverzorgster en de advocate die het opneemt voor robotrechten.
Softies? Sneeuwvlokjes? Niks daarvan – Gen Z is superkrachtig, zegt deze neurowetenschapper
Niks sneeuwvlokjes. Volgens neurowetenschapper Eveline Crone zijn hedendaagse jongeren juist sterk in een extreem ingewikkelde tijd.
Maar minstens zo boeiend zijn de robots, in de serie gespeeld door gewone acteurs en alleen herkenbaar aan de dikke make-up en poppenachtige ogen. De serie volgt een groep robots die ‘bevrijd’ zijn van hun eigenaar – alleen maar om te ontdekken dat ze slaaf zijn geworden van allerlei menselijke gebreken, zoals moordlust, jaloezie, trots, angst voor de dood, eigendunk en zelfs godsdienstigheid.
Een fascinerende, volstrekt overtuigende serie, liefdevol gemaakt en vol adembenemende dialogen en hilarische details: van de goedkope inschuifbare oplaadsnoertjes die de robots onder de oksel dragen tot de louche werkplaats waar twee boeven stiekem keurige huishoudrobots omprogrammeren tot woeste seksmachines.
En wat geeft het dat het plot uiteindelijk ten onder gaat aan wazig gedoe met geheimagenten, pistolen en harde schijven? Uiteindelijk is het de boodschap die blijft hangen: zo’n maatschappij met mensachtige robots, daar komt geheid gedonder van.
Terwijl de robots mensachtiger worden en de mensen beseffen dat ze robotachtiger zijn dan ze hadden verwacht, dringt zich gaandeweg de vraag op: wie zijn nou de échte mensen? Ik durf de stelling wel aan dat het in het echt ook zo zal gebeuren.
Hieronder laat ik u een klein voorproefje zien van een van de juweeltjes van conversaties die de serie zo sterk maken, tussen de dochter en de huishoudrobot.
