Hoe ziet de aarde eruit vanuit het internationale ruimtestation ISS? Op die vraag zocht Huub Eggen antwoord in het nieuwe boek Blik van Boven. In deze exclusieve voorpublicatie bekijken we alvast een aantal van de meest spectaculaire beelden.
Slechts een handjevol mensen heeft onze planeet ooit een keer met eigen ogen vanaf een hoogte van 400 kilometer kunnen bekijken. Deze geluksvogels, die enige tijd in het internationaal ruimtestation ISS mochten vertoeven, hebben gelukkig foto’s gemaakt van veel van de fantastische fenomenen waar ze overheen zoefden. Daardoor kunnen wij, normale stervelingen, ook een beetje meegenieten. Bekijk de aarde op een manier die normaal alleen astronauten kunnen beleven.
Poollicht
Poollicht boven het zuiden van de Indische oceaan. Dit schouwspel ontstaat op hoge breedtegraden wanneer op hoogten tussen 80 en 150 kilometer elektrisch geladen deeltjes van de zon botsen met atomen en moleculen in de atmosfeer. Zuurstofatomen zenden op grote hoogte rood licht uit, lager in de dampkring groen licht. Stikstofmoleculen zenden blauw en paars licht uit.
Kan een eenvoudig experiment een ‘donkere dimensie’ aan het licht brengen?
Onderzoekers vermoeden dat er een ‘donkere dimensie’ bestaat, waarin de ontbrekende materie van het heelal verstopt zit.
Oase
Overal willen mensen wonen, al zijn de natuurlijke omstandigheden nog zo onaantrekkelijk. Hier is het enorme New Valley Project in het uiterste zuidwesten van Egypte te zien. Alle cirkels zijn met ronddraaiende sprinklers bevloeide land- en tuinbouwarealen. De tint van de cirkels geeft aan of er gewassen op staan of niet.
Planeet Venus
Net zoals op aarde zie je ook vanuit de ruimte hemellichamen, maar dan veel gemakkelijker. In het midden van de foto is de planeet Venus te zien. Aan de horizon is het al licht door de spoedig opkomende zon. Vanaf de aarde zou de planeet in de schemering verdwijnen, maar in de ruimte blijft de hemel donker. Het land rechtsonder is het noorden van Nieuw-Zeeland.
Canyon
Dit is de Green River Bowknot Bend, een klassieke canyon in de Amerikaanse staat Utah in het westen van de VS. Canyons beginnen als meanderende rivieren met een lage stroomsnelheid die over een vlak plateau lopen. Als ze afwateren op een lager gelegen gebied, snijden de rivieren zich in het plateau met behoud van hun kronkelende loop. De streep links is een condensspoor van een vliegtuig.
Parijs bij nacht
Het is heel lastig om vanuit een baan om de aarde scherpe nachtfoto’s te maken. Het ISS beweegt namelijk met een snelheid van bijna 28.000 kilometer per uur. Om dit soort foto’s te maken heeft de ESA daarom een computergestuurd statief laten ontwikkelen dat de beweging van het ISS compenseert.
Van Zeeland tot Letland
Doordat deze foto tegen de zon in is gemaakt en het licht in het zeewater reflecteert, is Nederland op deze foto goed herkenbaar. De blik reikt tot aan de Baltische staten, linksboven aan de horizon. Opvallend is het condensspoor van een vliegtuig dat precies over De Razende Bol bij Texel gaat. Het merendeel van de rivieren in het noordwesten van Europa mondt hier in zee uit: Schelde, Maas, Rijn, Weser en Elbe.
Meer foto’s
Een uitgebreide fotoreportage, met nog meer van dit soort prachtige platen, verschijnt in New Scientist #40 die op 15 december in de winkel ligt (13 december op de deurmat van abonnees). Té nieuwsgierig om daar op te wachten? Dan kun je Blik van boven bestellen in onze webshop.
Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief.
Lees verder: