Hoe komen wetenschappers tot dat ene inzicht dat het verloop van hun hele carrière bepaalt? Daarover vertellen ze in de rubriek Eureka, elk weekend in het AD, verzorgd door de redactie van New Scientist. Deze week: Eline Möller, postdoc-onderzoeker en orthopedagoog bij Stichting Epilepsie Instellingen Nederland.
‘Als je baby slecht slaapt en veel huilt, heeft dat grote gevolgen voor ouders. Je raakt oververmoeid, wordt onzeker of zelfs depressief. Samen met Roos Rodenburg doe ik onderzoek naar huil- en slaapproblemen bij baby’s.
Officieel huilt een huilbaby minstens drie uur per dag, gedurende minstens drie dagen per week en minimaal drie weken achterelkaar. In de praktijk is een baby een huilbaby als de ouder dat zo ervaart. Ouders worden begrijpelijkerwijs wanhopig van het huilen, zeker omdat 95% van deze huilbaby’s medisch gezien gezond is.
Waarom dwangmatige positiviteit slecht is voor je mentale gezondheid
Een positieve mindset heeft voordelen, maar je kunt ook te ver gaan. Onderzoek naar ‘toxische positiviteit’ kan de balans herstellen.
In ons onderzoek gebruiken we elementen van de Happiest Baby-methode van de Amerikaanse kinderarts Harvey Karp, autoriteit op dit gebied. Bij deze methode worden baby’s gekalmeerd door de sensaties van de baarmoeder na te bootsen, door inbakeren, op de buik of zij vasthouden, wiegen, sussen en op een speen zuigen. In ons onderzoek bekeken we het troostende effect van inbakeren, wiegen en sussen in twee situaties: door de ouders zelf en door het kindje in een troostbedje te leggen, een babybedje dat deze handelingen automatisch uitvoert. In beide gevallen werd de troostrespons geactiveerd: baby’s werden rustiger en hun hartslag ging omlaag. Dit resultaat is hoopgevend en kan belangrijke implicaties hebben voor de behandeling van baby’s met huil- en slaapproblemen.
Vaak krijg ik de vraag wat de gouden tip is voor ouders met een huilbaby. Verminder niet alle prikkels, zeg ik dan, maar bied fijne prikkels aan die de baby kent uit de baarmoeder. Baby’s huilen soms niet omdat ze overprikkeld zijn, maar juist omdat ze onderprikkeld zijn van die prettige sensaties.’
