Ik weet het nog goed. We sliepen meestal bij hem, maar nu bij mij. Daar stond hij. Met MIJN tandborstel ZIJN tanden te poetsen. Ik sloeg hem net niet, maar jakkiebah.
Hij snapte er niets van. We zoenden toch met elkaar? We vonden elkaar toch lekker? Dat waren toch diezelfde bacteriën, die dan van mond tot mond gingen?
Daar had hij gelijk in. Helemaal gelijk.
Hoe word je het snelst fit?
Als je weet wat er precies in je lichaam gebeurt wanneer je sport, dan is fit worden makkelijker dan je denkt.
Met argumenten kon ik hem dus niets maken. Maar dat deed er niet toe. Argumenten hadden hier geen donder mee te maken. Het was míjn tandenborstel en die had in zijn mond niets te zoeken. Hij lachte. Hij beloofde het niet meer te doen. Hij hield woord en we trouwden. En nu, heel soms, als het echt niet anders kan, dan leen ik zijn tandenborstel. We zoenen immers met elkaar. Maar van harte gaat dat nog altijd niet – en ik begreep nooit goed waarom.
En toen viel er laatst een persbericht in mijn inbox. Het ging over een serieus onderwerp: een proefschrift over penetratie-gerelateerde disfuncties – pijn bij penetratie en vaginisme. Maar de persafdeling had zijn werk goed gedaan en een haakje gevonden, dat meer mensen aan zou spreken. Het tandenborstelverhaal! Maar dan omgekeerd. Terwijl ik me altijd afvroeg waarom ik walgde als hij mijn tandenborstel gebruikt, zo vroeg onderzoeker Charmaine Borg van de Rijksuniversiteit Groningen zich juist af waarom je die afkeer níet voelt als je met elkaar vrijt.
Want als je er over nadenkt, is vrijen best een gore bezigheid. Volgens de wetenschappelijke scheurkalender van wijlen NWT Magazine springen er 250 soorten bacteriën over bij een zoen. Nou weten we volgens dat tandenborstelpersbericht best dat vrijen vies is. Borg ontdekte namelijk dat foto’s van penetraties bij haar vrouwelijke proefpersonen net zoveel walging opwekken als foto’s van bedorven eten en vieze wc’s. Behalve wanneer we opgewonden zijn. Dan verdwijnt die afkeer als sneeuw voor de zon. Borg concludeert dan ook: ‘Seksuele opwinding is blijkbaar een enorm krachtig middel om walging te onderdrukken’.
Ik mailde het persbericht naar mijn man. Als bewijs dat afkeer bij andermans tandenborstel volstrekt normaal is. Én dat ik de oplossing voor het tandenborstelprobleem heb gevonden. Als een van ons zijn tandenborstel op reis weer eens vergeet, dan zoenen we tot ik opgewonden ben. En dan poetsen we onze tanden.
Credit foto: KJGarbutt via Compfight