Onderzoekers hebben een vestzakdwerghaai gevonden. Dat is een verrassende vondst: de minihaai is zo zeldzaam dat tot nog toe slechts één exemplaar was ontdekt.
De eerste vestzakdwerghaai kwam in 1979 aan het licht, in de buurt van Peru. Het dier had een opvallende opening, een ‘zakje’, net boven zijn borstvin. Daar dankt hij zijn naam aan. In 2010 werd een tweede minihaai gevonden, in de Golf van Mexico op zo’n 300 kilometer afstand van de kust van Louisiana. Dit exemplaar is pas net geïdentificeerd, in een publicatie in het vakblad Zootaxa.
Toeval
‘De vestzakdwerghaai die we hebben gevonden is slechts veertien centimeter lang. Het was een pas geboren mannetje’, zegt onderzoeksleider en bioloog Mark Grace in een persverklaring. Het was dom toeval dat de wetenschappers op het kleine haaitje stuitten. Hun onderzoek was eigenlijk gericht op de voedingspatronen van de potvis. Het haaitje was dan ook zonder verder onderzoek jarenlang in de vriezer van het archief beland – totdat Grace het exemplaar onlangs weer onder ogen kreeg en besloot genetische experts in te schakelen om de soort te bepalen.
‘Bij mannen ruikt het meer naar kaas, bij vrouwen naar ui’: verrassende verhalen over microben
Ze zitten op je neus, op je bord, in je darmen, onder je voeten. Te klein om met het blote oog te zien, met oneindig veel en ...
Raadselachtig dier
Omdat de eerste vestzakdwerghaai een groot vrouwtje was, van bijna een halve meter, en dit nieuwe exemplaar een jong mannetje is van nog geen 15 centimeter, is het moeilijk de dieren te vergelijken. De onderzoekers weten inmiddels wel dat de haaien grote vissen en inktvissen eten, waarbij ze ovaalvormige happen uit hun prooi bijten. De functie van het opvallende vestzakje is nog onbekend. Misschien produceren de haaien feromonen in deze zakjes om partners aan te trekken. Het nieuw ontdekte mannetje had opvallende lichtgevende klieren op zijn buik zitten, maar het is onbekend of het eerste exemplaar deze klieren ook had.
‘Deze vondst herinnert ons aan het feit dat we nog heel veel te leren hebben over de soorten die in onze oceanen leven’, aldus Grace.