Het planten van bomen en vaste planten in bijvoorbeeld maïs- en graanvelden kan bezuiden de Sahara de bodem verbeteren en de opbrengst aanzienlijk vergroten.
Bodemonderzoeker John Reganold van de Washington State University stelt dat de landbouw op het Afrikaanse continent een belangrijke verbetering kan ondergaan. Bij zijn nieuwe vorm van landbouw verrijken bomen en vaste planten, zoals struiken die elk jaar weer bloeien, de landbouwgrond. Ze verminderen zo de behoefte aan kunstmatige meststoffen. Het zaaien van tweejarige oogstgewassen draagt ook bij aan de bodemverbetering.
Ondervoeding is een groot probleem bezuiden de Sahara, vooral door de schaarse opbrengsten in de lokale landbouw. De arme landbouwgronden leveren bijvoorbeeld tienmaal minder opbrengst dan akkers in het middenwesten van de VS. Bemesting met mineralen zonder gelijktijdige organische verrijking van de bodem maakt het alleen maar erger. De strategie die Reganold en zijn collega’s voorstaan, moet ervoor zorgen dat in de toekomst de Afrikaanse landbouw zelf voldoende oplevert om alle monden te voeden.
Nieuwe technologie onthult het verborgen leven van dinosauriërs
Van migrerende planteneters tot toegewijde ouders: paleontologen ontrafelen stukje bij beetje het gedrag van dinosauriërs.
Bomen en meerjarige aanplant verhoogde de akkeropbrengst van Rhode Mang`yana in Malawi aanzienlijk.
In Nature beschrijven Reganold, met zijn collega’s Jerry Glover van het USAID Bureau for Food Security en Cindy Cox van het International Food Policy Research Institute, hoe een vrouw dankzij het aanplanten van bomen en vaste planten op haar akker haar maïsoogst verviervoudigde. Daardoor kon zij varkens en geiten voederen en inkomsten verwerven uit de verkoop van de extra opbrengst.
Het onderzoek naar deze strategie gebeurt nog op bescheiden schaal. Voor een breder en grondiger onderzoek zijn tientallen miljoenen dollars nodig, en dat is natuurlijk een flinke som geld. Verhogen van de bodemkwaliteit is volgens lokale wetenschappers echter een topprioriteit. De auteurs wijzen er op dat er vergelijkbare bedragen worden uitgegeven aan onderzoek naar minerale meststoffen en betere zaden. Zo’n bedrag valt bovendien in het niets, zo stellen zij, bij de jaarlijkse verliezen aan stikstof, fosfor en kalium uit de landbouwgronden in zuidelijk Afrika. Om dat te compenseren, is er voor miljarden dollars aan meststoffen nodig.
