Het jongensboek van William Gadoury lijkt helaas op de fictieplank terecht te komen. De Mayastad die hij volgens Canadese astronomen zou hebben ontdekt, bestaat waarschijnlijk toch niet. Tot onze spijt zijn wij als New Scientist-redactie meegegaan in deze voorbarige conclusie.
Het nieuws dat een Canadese tiener een Mayastad opgespoord zou hebben door naar de sterren te kijken, lijkt te mooi om waar te zijn. ‘Die conclusie is veel te snel getrokken’, zegt Alexander Geurds, expert in de archeologie van Meso-Amerika en onderzoeker aan de Universiteit Leiden.
Het sprookjesachtige verhaal begint als William Gadoury een presentatie houdt over zijn idee om de locatie van Mayasteden aan sterrenbeelden te correleren. Op de conferentie waar die presentatie plaatsvindt, zijn toevallig ook wetenschappers van het Canadian Space Agency (CSA) aanwezig. De ruimtekenners zien wel wat in het idee van de wetenschapper in spe. Ze besluiten hun satellieten af te sturen op Yucatán, het Mexicaanse eiland dat door de sterren verkoren zou zijn.
Ieder mens een persoonlijk dieet
Gezondheidseconoom Milanne Galekop onderzocht gepersonaliseerde diëten. Zijn die echt de moeite en de kosten waard?
‘Geen gek idee’, beaamt Geurds. De archeoloog vertelt dat satellietbeelden een wetenschappelijk valide manier zijn om landschappen of afstand mee te bestuderen. Maar de bewering dat de beelden zouden duiden op een verborgen stad, is ongegrond. ‘De beelden die ik gezien heb, hebben meer weg van een braakliggend veld, dan van een spoor van monumentale architectuur’, zegt Geurds.
Het is dus goed mogelijk dat de plek die uit de analyse van Gadoury naar voren komt, helemaal geen ondergrondse stad herbergt. Bovendien zijn experts op het gebied van de Maya-beschaving, waaronder Geurds, sceptisch over het idee van de jonge wetenschapper om sterren te correleren aan bebouwing .
‘Andere aspecten van de Mayacultuur worden al lange tijd bestudeerd aan de hand van sterrenbeelden’, vertelt Geurds. Zo onderzoeken diverse archeologen hoe de sterrenhemel een rol heeft gespeeld in rituelen van het Meso-Amerikaanse volk. Maar de aanname dat de Maya’s hun steden gebouwd zouden hebben naar aanleiding van een groot masterplan, gaat een stap te ver.
‘Natuurlijk kun je de eeuwenlange geschiedenis van de Maya’s niet zomaar overboord gooien als je iets over hun architectuur wilt weten’, vertelt Geurds. ‘Er is vast ook wel een sterrenbeeld te verzinnen dat je, na wat passen en meten, precies over Londen, Parijs en Rome heen kan leggen’, zegt Geurds. ‘Maar daarmee gelooft toch niemand dat wij die steden daar opzettelijk hebben gesticht?’
Toeval
Als er onder de grond die de tiener heeft aangewezen al een stad verborgen ligt, dan is dat waarschijnlijk niet meer dan puur toeval. ‘Niet heel gek als je je bedenkt dat er duizenden Mayasteden en nog veel meer sterren bestaan’, aldus Geurds.
Het nieuws dat in Le Journal de Montréal verscheen, is dus nogal uit de hand gelopen. In het bericht in die Canadese krant kwamen enkel experts op het gebied van satellieten en sterrenkunde aan het woord. ‘Jammer dat er niet meteen een kenner van het gebied bij is gehaald’, zegt Geurds. ‘Maar laten we nu niet met z’n allen vallen over de enthousiasme van die Canadese tiener. Ik wil het niet op mijn geweten hebben dat hij straks rechten moet gaan studeren’, grapt de archeoloog.
Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief.
Lees ook: