Literaire fictie kan ons helpen bij het inschatten van emoties van de mensen om ons heen. Dat blijkt uit een onderzoek van de psychologen David Kidd en Emanuele Castano, verbonden aan The New School for Social Research in New York.
Bron: Wikimedia Commons / CleftClips
Tijdens het onderzoek kregen 86 proefpersonen literaire fictie, populaire fictie, non-fictie of helemaal niets te lezen. Na het lezen van een willekeurig toegewezen tekst moesten de deelnemers foto’s beoordelen van mensen met verschillende gezichtsuitdrukkingen. De personen die literaire fictie lazen, waren beter in staat deze emoties te identificeren. Dit effect bleek echter wel van tijdelijke aard.
Voornamelijk serieuzere en hoogstaande literaire fictie kan onze vaardigheid om emoties te detecteren versterken, concluderen Kidd en Castano. Literaire fictie krikt volgens de onderzoekers namelijk het beoordelingsvermogen op, omdat het de lezer betrekt in het verhaal. Het vereist intellectuele betrokkenheid en inlevingsvermogen. ‘Net als in het echte leven zijn de personen in het boek complexe individuen van wie de emoties niet expliciet worden benadrukt’, melden Kidd en Castano in een persverklaring.
‘Bij mannen ruikt het meer naar kaas, bij vrouwen naar ui’: verrassende verhalen over microben
Ze zitten op je neus, op je bord, in je darmen, onder je voeten. Te klein om met het blote oog te zien, met oneindig veel en ...
‘Wij zien dit onderzoek als een stap in de goede richting om meer te begrijpen van de wisselwerking tussen een cultureel goed, zoals literaire fictie, en onze cognitieve ontwikkeling’, aldus Kidd en Castano. De resultaten van het onderzoek zijn deze week gepubliceerd in het vakblad Science.