Dag acht en negen van de koude kwelling die de Cool Challenge heet, brengen nieuwe inzichten naar voren. Hieronder beschrijf ik mijn ervaringen.
8 januari, donderdag
De timer werkt weer. Hoezee. Dit zorgt voor een partij gemoedsrust tijdens het koud douchen, dat wil je niet geloven. Dit brengt me bij een aspect van dit avontuur waar ik na 31 dagen inzicht in hoop te hebben verkregen: de rol van het mentale. Je lichaam vertoont een schrikreactie bij een aanvaring met koud water. De mindset waarmee je de uitdaging aangaat, lijkt voor een deel te bepalen hoe snel je lichaam zich hier overheen kan zetten.
Zullen we ooit zelf een optimaal microbioom kunnen ontwerpen?
Je microbioom optimaliseren is zo eenvoudig nog niet.
9 januari, vrijdag
Ook na negen dagen blijf ik de eerste koude waterdruppels die de huid beroeren vervloeken. Ga ik daar in de loop van deze maand nog aan wennen? Ik vraag het me ten zeerste af. Daarentegen waren de laatste tien à twintig seconden van het douchen vandaag tot mijn grote verbazing eigenlijk best aangenaam. Hoewel je na negen dagen nog geen definitieve conclusies kan trekken, bekruipt me toch het gevoel dat een lichaam – of althans, het mijne – een goede minuut nodig heeft om zich in te stellen op de kou. Dikke pech voor de dertigsecondendouchers dus.
Lees ook: