Radioactiviteit en kernenergie hebben – ondanks allerlei nuttige toepassingen – tegenwoordig een nogal slecht imago. Dat was tot ongeveer halverwege vorige eeuw echter wel anders, blijkt uit deze bizarre producten.
Of het nu gaat om verder onschuldig kinderspeelgoed met een op zijn minst bijzondere insteek, of om angstaanjagende consumentenproducten die volwassenen ooit daadwerkelijk gebruikt hebben – het onderstaande overzicht laat zien dat radioactiviteit ooit veel populairder was dan tegenwoordig.
1. ‘Safe, harmless giant atomic bomb’
Met afstand het meest hilarische stukje speelgoed op deze lijst – vooral qua naam. Deze veilige, ongevaarlijke, GIGANTISCHE ATOOMBOM heeft zo’n fijne tegenspraak met zichzelf, dat het een plekje op deze lijst verdient. Jammer natuurlijk dat het speelgoed uiteindelijk gewoon bestond uit plastic raketjes die je af kunt schieten, zonder dat ze daadwerkelijk exploderen – maar misschien is dat voor de buren wel weer zo fijn.
Mieren zijn magnifieke navigators
Mieren zijn in staat tot verbazingwekkende navigatieprestaties. Misschien kan waardering hiervoor helpen om deze insectensoorten te behouden.
2. Geigerteller voor kinderen
‘Veilig! Spannend! Leerzaam!’, schreeuwt het doosje voor dit bijzondere stuk speelgoed uit de jaren vijftig van de vorige eeuw, dat kinderen aanspoort om actief op zoek te gaan naar uranium. Vind je U-239, dan kun je volgens de doos zelfs 10.000 dollar binnen tikken. Toch niet verkeerd voor een middagje speelplezier.
3. Atomic fireball
Altijd een goed idee om in je mond te stoppen – een nucleaire vuurbal! Het doosje van dit bijzondere snoepje uit de jaren zeventig laat geen enkele twijfel bestaan over waar de inspiratie vandaan komt: de kenmerkende paddenstoelwolk van een nucleaire explosie. Eet smakelijk!
4. Nucleaire chocolade
Atoomenergie is tof. Chocolade is lekker. Samen zorgen ze voor een geweldige snack. Dat moet ongeveer de gedachte zijn geweest achter dit stuk chocola dat gemaakt werd als promotiemiddel voor de film Armageddon uit 1998. In de chocola zat knettersnoep dat op de tong zou knetteren als je de chocolade at – een verwijzing naar de kernbom waarmee Bruce Willis in de film een komeet opblies (overigens geen goed idee). Dat de tijden sinds de Atomic fire ball uit de jaren zeventig veranderd waren, bleek uit de ophef die dit stuk snoepgoed veroorzaakte. De actiegroep grandmothers for peace international besloot alle producten van producent Nestlé in Amerika te boycotten.
5. Radiumchocolade
Dat het een stuk erger kan dat de chocolade van Nestlé, bewijst dit stuk snoepgoed met radium. Dit snoepgoed werd tussen 1931 en 1936 verkocht door het Duitse bedrijf Burk & Braun en zou de consument volgens de reclames jonger kunnen maken. Ai.
6. Radiumwater
Nog zo’n uitmuntend idee: radiumwater. Dit water bevatte tenminste een microcurie aan de isotopen radium-226 en radium-228 en werd tussen 1918 en 1928 geproduceerd door de Amerikaanse Bailey Radium Laboratories. Radithor werd in de markt gezet als wondermiddel dat moest helpen tegen onder meer reuma, artritis, maagkanker en impotentie. Een bekend verhaal is dat van de Amerikaanse Eben Beyers die zo erg in het drankje geloofde dat hij tijdens zijn leven bijna 1400 flesjes consumeerde. Onverrassend genoeg werd Beyers in 1930 ziek en stopte met drinken. Helaas overleed hij in 1932, nadat delen van zijn mond en kaak chirurgisch verwijderd moesten worden.
7. Radioactieve tandpasta
Natuurlijk zullen je tanden wel schoner worden als er radioactief materiaal in je tandpasta zit, zo moeten de producenten en consumenten van dit bijzondere product hebben gedacht. Tegenwoordig zou je deze radioactieve tanspasta aan de straatstenen niet kwijt raken, maar in Duitsland tussen 1940 en 1945 was dit heel populair. Was het een truc van de geallieerden? Vermoedelijk niet. Deze tandpasta van de Duitse producent Auergesellschaft bevatte namelijk wel een beetje van het radioactieve element thorium, maar niet zoveel dat het direct levensgevaar opleverde.
(Informatiebron: io9)
Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.
Lees verder: