De glans van het ouder worden is verdwenen, constateert arts en onderzoeker Rudi Westendorp in zijn nieuwe boek Oud worden zonder het te zijn.

oud omslag 51c25bbada20a6.92988029

Tot een eeuw geleden was de oude dag nog ‘een begerenswaardig goed’ dat voor weinig mensen was weggelegd. In die tijd haalde immers lang niet iedereen een respectabele leeftijd, en was het zelfs maar de vraag of je überhaupt je kindertijd zou overleven. Iedereen, van jong tot oud, kon zomaar overlijden aan de ziekten die vandaag de dag prima te behandelen zijn. De dood waarde in alle generaties rond.

Dankzij de enorm toegenomen welvaart en medische vooruitgang kun je er tegenwoordig van op aan dat de meeste mensen pas doodziek worden en sterven als ze bejaard zijn. Het gevolg is dat we langzaam maar zeker ouderdom zijn gaan koppelen aan aftakeling, ziekte en ander lichamelijk ongerief. ‘Voorbij is de tijd dat een grijsaard synoniem was aan wijsheid en levenslessen’, aldus Westendorp.

Hoe impopulair ouder worden ook is, we ontkomen niet aan veroudering. Westendorp legt op toegankelijke en boeiende wijze uit waarom verouderen nu eenmaal bij ons lichaam hoort. Hij merkt daarbij wel op dat de mens op zich niet is voorgeprogrammeerd om dood te gaan. Daarbij laat hij nadrukkelijk de mogelijkheid open voor een welhaast oneindig leven, als de medische wetenschap maar genoeg vooruitgang blijft boeken.

Talloze andere aspecten van veroudering worden eveneens smaakvol aangesneden. Westendorps werk is dan ook een aanrader, ook voor jongelui.