München (D) – Astronomen zijn al jaren in conclaaf over wat de enorme massa in SgrA* is, de kern van onze Melkweg. Wetenschappers van het Max Planck Instituut in Duitsland concluderen naar aanleiding van hun laatste metingen dat het toch echt een zwart gat moet zijn.


Astronomen meten de exacte positie van hemellichamen met steeds preciezere apparatuur. Voor de laatste metingen gebruikte het Max Planck Instituut de NAOS/CONICA. Deze Europese infraroodcamera met beeldcorrectie ving teruggekaatste infraroodstraling op die door een eveneens Europese stralingsrichter op de ster S2 werd gemikt. S2 bleek met de ongelofelijke snelheid van 18 miljoen kilometer per uur om het centrum van de melkweg te razen. Dat is 200 keer sneller dan de aarde om de zon beweegt.
Uit de snelheid van de S2 leidden de onderzoekers af dat zich in het midden van de Melkweg een massa van 2,6 miljoen keer de zonnemassa moet bevinden in een duizend keer kleiner volume dan eerst werd aangenomen. Dat sluit bijna alle andere theorieën dan die van een zwart gat uit.
Andere theorieën voor een grote massa in de melkwegkern waren de aanwezigheid van verzamelingen van neutronensterren, meerdere zwarte gaten of grote hoeveelheden sterren. Dat die zo zwaar en compact zijn als nu gemeten is, is onwaarschijnlijk. De enige andere mogelijke verklaring zou nog zijn dat een bosonenster de melkwegkern vormt. Maar bosonensterren zijn zo zwaar dat ze vroeg of laat sowieso tot zwarte gaten vervallen.

Jelka Lustenhouwer