Schakel je koffiezetapparaat in vanuit je bed met een handbeweging. Wapper nog even in de lucht en ook je tv springt aan. Het kan met de WiSee, een aangepaste WiFi-ontvanger die je bewegingen waarneemt en vertaalt naar opdrachten.
De WiSee maakt gebruik van de subtiele verstoringen die je veroorzaakt als je door je WiFi-netwerk beweegt. Met een beweging naar de WiFi-ontvanger toe verander je de richting van het WiFi-signaal waardoor de frequentie van het signaal heel even toeneemt. Een beweging van de ontvanger af heeft het tegenovergestelde effect. Die veranderingen zijn zo klein dat een normale WiFi-ontvanger ze niet opmerkt. De WiSee pikt ze wel op, interpreteert ze en vertaalt ze naar een opdracht voor andere verbonden elektronica.
De onderzoekers van de universiteit van Washington die de WiSee maakten, leerden het apparaat negen gebaren herkennen. Die variëren van een kleine veeg met je hand tot een flinke trap. De WiSee herkent je gebaren zolang je binnen het bereik bent van het WiFi-netwerk. Voor je commando moet je een codebeweging maken. Daardoor is de kans kleiner dat je onbedoeld allerlei opdrachten geeft als je naar een vlieg mept en kunnen wildvreemden minder makkelijk opdrachten aan je apparaten geven.
We zijn niet verslaafd aan onze telefoons en hebben geen ‘digitale detox’ nodig
Onszelf beschrijven als verslaafd aan onze telefoon werkt contraproductief, betoogt psycholoog Pete Etchells.
In een testappartement herkende de WiSee de gebaren van een proefpersoon in 94 procent van de gevallen goed, zelfs als drie andere personen het signaal verstoorden met willekeurige bewegingen. Als de proefpersoon twee codebewegingen vooraf moest maken, herkende de WiSee ook regelmatig onbedoelde commando’s. Dat probleem losten de onderzoekers op met een code van vier gebaren, maar dat maakt de bediening van het apparaat helaas weer behoorlijk omslachtig.
Volgens de onderzoekers tonen hun experimenten aan dat gebaarherkenning via het WiFi-signaal potentie heeft voor toepassingen in de praktijk. Martin Schmettow, docent mens-computer interactie aan de Universiteit Twente, is daar nog niet van overtuigd. Hij ziet voorlopig meer toekomst in andere systemen voor gebaarherkenning, bijvoorbeeld met hoogontwikkelde 3D-infraroodscanners.’ Dat de WiSee 94 procent van de gebaren goed herkent, betekent nog altijd dat je regelmatig een paar signalen moet overdoen. Dat is behoorlijk vervelend. Daarnaast hebben de onderzoekers dat resultaat bereikt in een proefopstelling. Het is nog maar de vraag of deze techniek ook werkt in de praktijk.’
Bovendien zal niet iedereen warmlopen voor een apparaat dat je bewegingen waarneemt, mogelijk zelfs zonder toestemming. Aan een commerciële versie van de WiSee zou Schmettow daarom een voorwaarde stellen. ‘Het systeem mag geen data verzenden over internet.’ Natuurlijk kan een fabrikant die optie ook heimelijk inbouwen. In dat geval rekent Schmettow erop dat journalisten en zogeheten hacktivists, mensen die in hun vrije tijd apparaten ontleden, aan de bel trekken. ‘Ze grepen bijvoorbeeld ook in na de presentatie van de Xbox One, een nieuwe spelcomputer van Microsoft die werkt met een microfoon en bewegingssensoren. Het apparaat is nog in ontwikkeling, maar journalisten en hacktivists achterhaalden al heel snel dat de microfoon en de sensoren continu aanstaan. Microsoft voegde daarna haastig toe dat gebruikers ze in de uiteindelijke Xbox One ook kan uitschakelen.’
In onderstaand filmpje demonstreren onderzoekers de WiSee: