De Monty Python-sketch over het ‘Ministry of Silly Walks’ brengt mensen al een halve eeuw aan het lachen. Wetenschappers hebben nu uitgevogeld hoe silly de walk van de hoofdrolspeler in de sketch eigenlijk is. Het komische loopje van John Cleese blijkt zo’n 6,7 keer zo gek als een normale menselijke wandelpas.
De tv-sketch is beroemd onder biologen die de oorsprong en evolutie van het lopen op twee benen bestuderen, zegt Nathaniel Dominy van het Dartmouth College in het Amerikaanse New Hampshire. Volgens hem geeft de sketch een beeld van de extreme variatie in loopstijlen die mogelijk is bij een tweebenige mensachtige.
Normaal gesproken wordt het filmpje louter voor de lol in colleges afgespeeld. Samen met zijn collega Erin Butler besloot Dominy het nu eens grondig te analyseren.
‘Depressie zit niet alleen in het hoofd, maar in het hele lichaam’
Psychiatrisch epidemioloog Brenda Penninx onderzoekt het verband tussen mentale en lichamelijke gezondheid.
Extreme buighoek
De wetenschappers wilden de gekheid van het loopje in getallen uitdrukken. Daarvoor richtten ze zich op de mate waarin Cleese zijn knieën buigt en strekt. Dit onderdeel van zijn loopje was op de oude videobeelden namelijk het makkelijkst te meten. Desondanks bleek het verzamelen van de gegevens een behoorlijke uitdaging. ‘Het berekenen van de hoek van de kniegewrichten was lastig, gezien de lage framesnelheid van de beelden en de snelheid waarmee de minister enkele van zijn gekste bewegingen uitvoerde’, zegt Butler.
Ondanks deze problemen wisten Butler en Dominy aan te tonen dat Cleese zijn knieën tijdens het lopen af en toe zo’n 110 graden buigt. Bij een normale wandelpas buigen de knieën zelden verder door dan 60 graden.
Niet alleen de extreme buighoek van de knieën maakt het loopje gek. ‘John Cleese buigt en strekt zijn knieën op allerlei verkeerde momenten’, zegt Dominy. Op een gegeven moment buigt één van zijn knieën bijvoorbeeld door tot 110 graden, terwijl die bij gewoon lopen op dat punt slechts een buiging van 20 graden zou moeten hebben.
Door deze afwijkingen te kwantificeren, berekenden Butler en Dominy dat de loopstijl van Cleese in de originele sketch 6,7 keer zo gek is als een normale loopstijl. Tijdens een live optreden in Hollywood in 1980 was zijn loopje echter slechts 4,7 keer zo gek. Dat wijst erop dat het loopje in de loop der tijd wat aan gekheid heeft ingeboet.
Mr Pudey
In de sketch uit 1970 beoordeelt Cleese als minister de silly walk van een ander personage, Mr Pudey genaamd. Hij stelt dat Mr Pudeys poging ‘not particularly silly’ was, maar kent hem alsnog een onderzoeksbeurs toe om de gekheid van zijn loopje verder te ontwikkelen. Volgens Butler en Dominy nam de minister daarmee een goed besluit. Ze berekenden dat het loopje van Mr Pudey toch al 3,3 keer zo gek is als een normale wandelpas.
De resultaten zijn gepubliceerd in wetenschappelijk tijdschrift Gait & Posture, naar aanleiding van het vijftigjarige jubileum van Monty Python’s Flying Circus.
