De marsrover Curiosity heeft met röntgendiffractie bepaald welke mineralen er zich in het zand op Mars bevinden. De gevonden mineralen komen sterk overeen met het vulkanische gesteente van Hawaï.
Nasa maakte bekend dat de Curiosity klaar was met het onderzoeken van een zandmonster. Met zijn speciale arm schepte de Curiosity een bakje vol met zand en stof van de rode planeet. De rover stelde met röntgendiffractie drie mineralen vast. Het was de eerste keer dat de Curiosity deze meetmethode gebruikten.
Europees-Japanse satelliet gaat wolken onderzoeken om klimaatmodellen te verbeteren
Ondanks hun ogenschijnlijke alledaagsheid is er nog veel onbekend over wolken en hun invloed op ons klimaat. De Europees-Japanse Earthcaresatelliet mo ...
De marsrover stuurde de metingen terug naar aarde. Geologen zagen dat de Curiosity drie mineralen had ontdekt. Allereerst stelden zij vast dat de rover veldspaat in zijn zandmonster had. De aardkorst van de aarde bestaat voor 60% uit dergelijke mineralen. Het silicaat dat in stollingsgesteente voorkomt, pyroxeen, zat ook in het marszand. Dat zit bijvoorbeeld in het vulkanische gesteente van Hawaï. Tenslotte troffen de geologen in het monster van Curiosity olivijn aan.
De mineralen zijn afkomstig uit het zand dat de planeet grotendeels bedekt. Ook bevat het zandmonster stof dat over de gehele planeet verwaait. Het bakje zand dat de Curiosity onderzocht, geeft meer dan alleen uitsluitsel over welke mineralen er zich op de planeet bevinden. De mineralen geven vermoedelijk nieuwe inzichten voor de zoektocht naar water op de planeet.
Volgens mineraloog David Bish, die meehielp aan het onderzoek, geven de resultaten duidelijkheid over de geologie van Mars. ‘De mineralen in het zand laten weinig tot geen interactie met water zien’, vertelt Bish in een persverklaring. Hij legt uit dat het zand jonger is dan de steen die Curiosity een aantal weken geleden onderzocht. Het zand geeft meer duidelijkheid over de ‘moderne’ ontwikkeling van de planeet. ‘Tot nu toe bevestigen de metingen door Curiosity ons idee dat de planeet een overgang van een natte periode naar een droge periode doormaakt’, aldus Bish.
Elske Krikhaar
Afbeelding: NASA/JPL-Caltech/MSSS
