Santa Barbara, California (VS) – Een geoloog heeft een gezonken eiland ontdekt voor de Californische kust. Hij doopte het Isla Calafia.


Het valt tegenwoordig niet mee om iets nieuws te ontdekken op aarde, maar Edward Keller is het gelukt. Hij vond negentig meter onder de zeespiegel een gezonken eiland. De vondst van vijftig bij vijf kilometer zonk dertienduizend jaar geleden en steekt tweehonderd meter boven de zeebodem uit.
Keller ontdekte het eiland voor de kust van Santa Barbara, ongeveer tweehonderd kilometer ten westen van Los Angeles. Hij onderzocht topografische kaarten van de zeebodem met een hoge resolutie om meer inzicht te krijgen in de risico’s van aardbevingen. In plaats daarvan stuitte Keller op een nieuw eiland. Als ontdekker mocht de geoloog zijn vondst een naam geven. Het werd Isla Calafia, naar een mythologische oorlogsgodin.
Het eiland toont tekenen van erosie, had tien meter hoge kliffen en was plat. Keller denkt dat Colombiaanse mammoeten het eiland als zomerverblijf gebruikten. Zij zwommen er dan twintigduizend jaar geleden heen om de koudste perioden van de ijstijd te ontvluchten. Of er verder bewoning is geweest, is nog niet bekend.
Niet ver van het eiland liggen grote gasbellen. Als deze bellen uit elkaar klappen – wat een zeldzame gebeurtenis is – komen er grote hoeveelheden methaan in de oceaan vrij. Dit is gevaarlijk voor de scheepsvaart en kan voor Bermudadriehoekachtige taferelen zorgen. Kraters in de omgeving geven aan dat deze explosies in het verleden hebben plaatsgevonden.
Schuivende platen duwen het gezonken eiland naar boven met een snelheid van maar liefst twee meter per duizend jaar. Keller verwacht dat zijn ontdekking over een miljoen jaar weer het daglicht zal zien. De mogelijkheid dat Atlantis gevonden is, is uitgesloten. Volgens de vertellingen zonk Atlantis ongeveer tienduizend jaar na het eiland van Keller.

Marijn Sandtke