Eindhoven (NL) – Een machine die kwaad kijkt als je erop scheldt, of lacht als je iets aardigs zegt. Machines die emoties tonen, komen steeds dichterbij.


Na een lange dag werken kom je thuis. Een vriendelijk lachende robot opent de deur, zet de verwarming een tandje hoger en zet de stereo aan. Je voelt je meteen welkom, ook al is je huisgenoot dan niet van vlees en bloed maar van metaal gemaakt.
Christoph Bartneck promoveert binnenkort aan de Technische Universiteit Eindhoven op zijn onderzoek naar zogenaamde 'huispersonages': robots of schermpersonages die kunnen lachen of je pinnig van repliek kunnen dienen als je ze vraagt iets te doen.
Bartneck deed experimenten met het door hem zelf ontworpen huispersonage eMuu. Het elektronische wezentje kan verschillende gezichtsuitdrukkingen aannemen: van lachend via verdrietig tot kwaad. Het blijkt dat proefpersonen veel liever communiceren met een robot die emoties toont dan met een emotieloos exemplaar.
In intelligente huizen, zoals in het recent in gebruik genomen prototype 'HomeLab' van Philips Research (N&T september 2002, pag. 50-53), gaat communicatie meestal via spraakherkenning. Je vertelt tegen je huiscomputer dat het licht aan moet, de computer herkent het commando en laat de lampen branden. Spraakherkenning gaat echter tot op heden bij lange na niet foutloos. Bartneck ontdekte dat mensen meer geduld hebben met die fouten als een verontschuldigend kijkende robot ze maakt, dan wanneer een onpersoonlijke computer dat doet. Hij ziet daarom de gevoelige robot als de ideale interface in intelligente huizen.

Sonja Jacobs

voor meer informatie: http://www.bartneck.de/work/emuu/index.html