Sommige wetenschappers hebben vreemde banen. Zo ook Zhongyang Liu en David Hu. Zij besteden hun tijd in het lab aan de studie van vuurmierenvlotten. En ja, dat zijn vlotten die volledig bestaan uit vuurmieren (Solenopsis).
In de video zie je wat vuurmierenvlot-videobeelden van National Geographic. De vlotten zijn constant in beweging, zijn in staat om van vorm te veranderen en ze zijn behoorlijk waterbestendig.
Een tunnel naar een magmakamer kan een onbeperkte bron van energie opleveren
In IJsland zijn wetenschappers van plan twee boorgaten te boren naar een magmakamer. Lukt ze dit, dan zou dat een historische prestatie zijn.
Liu en Hu publiceerden onlangs een studie die nog wat vreemde eigenschappen aan dat rijtje toevoegt. Zij ontdekten dat de mieren actief de structuur van hun vlot veranderen om ruw weer te doorstaan. Het vlot past zich aan wanneer regendruppels erop knallen en wanneer de golven tegen het vlot slaan. Het vlot is zo dynamisch omdat de mieren hun pootjes en kaken aan elkaar linken. De mieren laten deze verbindingen regelmatig los en kiezen voor een nieuwe constructie om het vlot optimaal in stand te houden.
Het vlot kan zelfs wat energie opslaan, zodat het als een elastisch materiaal terug in vorm kan springen. De onderzoekers laten in een persverklaring weten dat een vlot dat gebouwd is van dode mieren deze eigenschap niet vertoont.
De vuurmierenvlottenstudie valt zonder twijfel onder het kopje weird science, maar Liu benadrukt dat het niet zonder toepassing is. Door de zwermintelligentie van het vuurmierenvlot te doorgronden kunnen we bijvoorbeeld vergelijkbare stunts uitvoeren met robots.
Een vraag blijft vooralsnog onbeantwoord. Hebben Liu en Hu een vlot van mieren plotsklaps uitgeroeid om te onderzoeken of een dode-mieren-vlot elastisch is? Of hebben ze zelf dode mieren in de gewenste positie gepuzzeld?