Scholier Mick van Eijs van het Trevianum Gymnasium in Sittard won drie prijzen met zijn profielwerkstuk over verstevigende buisjes in bloedvaten, onder meer bij de International Conference of Young Scientists in Indonesië.

Mick van Eijs
Mick van Eijs

Wat vond je van de conferentie in Indonesië?
Heel bijzonder. Scholieren uit 23 landen presenteerden er hun onderzoek. In het begin was het best moeilijk om met anderen te praten over mijn onderzoek, onder meer door de taalbarrière. Gaandeweg ging dat gelukkig steeds gemakkelijker. Toen ik daar uiteindelijk stond met een gouden medaille en een certificaat, was dat een prachtige beloning voor alle tijd die ik aan mijn onderzoek had besteed.

Wat maakt jouw onderzoek zo bijzonder?
Dat het nog nooit eerder op deze manier was uitgevoerd. Ik heb experimenteel heel nauwkeurig de minimale fixatielengte van een verstevigend buisje – ook wel stentgraft genoemd – in een bloedvat bepaald. Dat houdt in dat ik heb vastgesteld hoe ver het buisje in het bloedvat moet zitten om niet te gaan verschuiven. Normaal gesproken onderzoeken dokters dat door patiënten bij wie zo’n stentgraft is ingebracht om de ader open te houden, jarenlang te volgen en te kijken of het buisje op zijn plek blijft. Ik heb zelf een stentgraft geplaatst in een varkensaorta – de bloedvaten van varkens zijn vergelijkbaar met die van ons. Vervolgens heb ik de krachten gemeten die daarbij een rol spelen. Op die manier heb ik bepaald vanaf welke fixatielengte het buisje de bloeddruk kan weerstaan.

Hoe praten met je toekomstige zelf je gezonder en gelukkiger maakt
LEES OOK

Hoe praten met je toekomstige zelf je gezonder en gelukkiger maakt

Een aantal op wetenschappelijk bewijs gebaseerde trucs kan helpen in het heden betere beslissingen te nemen.

Gaan doktoren jouw resultaten ook gebruiken?
Helaas niet, omdat ik in één specifieke aorta de minimale fixatielengte van de stentgraft heb vastgesteld. Die lengte verschilt echter per persoon. Daarnaast zullen dokters het buisje altijd voor de zekerheid iets verder inbrengen dan strikt noodzakelijk is. Dat betekent trouwens niet dat mijn bevindingen nutteloos zijn. Ze bevestigen namelijk de resultaten van eerdere onderzoeken, waarin de minimale fixatielengte van de stentgraft op andere manieren was bepaald.

Wat ga je de komende jaren doen?
Ik wil geneeskunde studeren, maar waar ik dat ga doen is afhankelijk van de selectie en mijn cijfers. Gelukkig zijn mijn examens goed gegaan, dus ik heb er alle vertrouwen in dat ik na de zomer mag beginnen. Daarnaast zou ik ook graag iets met natuurkunde doen. Dat is mijn tweede liefde, en bij geneeskunde komt dat weinig aan bod.

Bekijk hier de presentatie van het onderzoek van Mick van Eijs.