Komt er dan maar geen einde aan de snode streken van de NSA? Na het hacken van de mobiel van Angela Merkel en het afluisteren van de telefoons van het halve Europese diplomatencorps, blijkt het Amerikaanse spionnennest nu ook te werken aan een futuristische ‘quantumcomputer’, onder de megalomane projectnaam ‘Owning the Net’. Dat althans onthulde klokkenluider Edward Snowden, via The Washington Post ditmaal.
Brrr, maak je borst maar nat. In een quantumcomputer gaan berekeningen niet één voor één, maar parallel, dankzij de wonderlijke eigenschap van quantummechanische onderdelen om meerdere dingen tegelijk te kunnen zijn. Het kraken van een zogeheten RSA-sleutel* voor internetverkeer bijvoorbeeld lukt een quantumcomputer in een paar seconden; een gewone computer zou er miljarden jaren over doen.
Er is eigenlijk maar één probleem. Hoewel het woord ‘onthulling’ anders doet vermoeden, is het helemaal geen nieuws dat de NSA een quantumcomputer bouwt. Het staat zelfs op hun website. In het blad Defense News sprak een cryptografie-expert van de NSA er al eens over. Het technologieblog PandoDaily schreef er vorige zomer al over, net als trouwens het linkse opinieblad Mother Jones. Het enige nieuwe element is het prijskaartje van het project (58 miljoen euro) en de opmerking dat het nog niet erg opschiet, daar aan de Universiteit van Maryland, waar het onderzoek plaatsvindt.
'Curaçao is op weg naar een groene economie'
'Amsterdam en Curaçao zijn allebei op weg naar een groene economie, alleen het tempo verschilt behoorlijk', zegt Juan Carlos Goilo van de Universitei ...
(Technici in Utah aan het werk met iets wat een quantumcomputer zou moeten worden.)
Maar ook dat verbaast niemand. Quantumcomputeren vergt het stabiel houden van ‘quantumbits’, exotische quantum-schakelaars die in meerdere standen tegelijk staan. Die hebben de onhebbelijkheid dat ze bij de minste verstoring uit elkaar vallen – letterlijk al als je ernaar kijkt.
‘Quantumcryptografie is nog ver verwijderd van toepassing, wat je er ook over leest’, zei MIT-informaticus Scott Aaronson daarover afgelopen zomer. Interessant, want Aaronson kent het NSA-programma van binnenuit: ‘Het zou alleen kunnen als de NSA tientallen jaren voorloopt op alles en iedereen. Maar ik heb de NSA-mensen gesproken, en dat is niet erg waarschijnlijk.’
Goed: er is dus geen nieuws en ook nog geen quantumcomputer. Maar waarom dan de ophef?
Het lijkt erop dat er iets anders meespeelt: de sciencefictionfactor. In de berichtgeving is er sprake van ‘metalen dozen zo groot als een kamer’ waarin men ‘onder geheim contract’ werkt aan ‘delicate quantumexperimenten’. Je ziet het al helemaal voor je: een ondergrondse basis à la James Bond, waar mannen in witte pakken sleutelen aan een raadselachtige, zoemende machine.
De zaak doet sterk denken aan een geval dat een beetje in vergetelheid is geraakt, van vóór het internettijdperk. In januari 1984 zorgde een Russische informaticus genaamd Arnold Arnold (géén tikfout) voor enige paniek, toen The Guardian meldde dat hij erin was geslaagd de RSA-versleuteling te kraken. Alle geheime informatie uit het Westen zou spoedig in handen van de Russen vallen, zo schreef de krant. Allemaal dankzij deze Bond-schurk met zijn gekke naam.
Arnold Arnold (die geheel in 007-stijl op de foto stond: lange regenjas, valse grijns, in een soort ondergrondse tunnel) had met de nieuwe techniek meteen de Laatste Stelling van Fermat bewezen, een berucht, destijds nog onopgelost wiskundig raadsel. Paniek!
Arnold Arnold: zó weggelopen uit James Bond
Totdat experts nog eens goed keken en ontdekten dat het allemaal wel meeviel. Er klopte niks van Arnolds bewijs, en ook niks van zijn code-kraakprogramma. ‘Ik geloof niet dat de sleutel deze eeuw nog wordt gekraakt’, zei een opgeluchte veiligheidsexpert destijds in New Scientist. En zelfs al was het Arnold Arnold wél gelukt: ‘Het enige wat we hoeven te doen om de sleutel exponentieel sterker te maken, is hem langer maken.’
Dat is nu niet anders. De quantummachines die over tien, twintig of dertig jaar de sleutels van vandaag kunnen kraken, kunnen volgens diverse experts immers ook worden gebruikt om een nieuwe generatie versleutelingen te maken – een quantumgeneratie van superversleutelingen, die zelfs een quantumcomputer hoofdbrekens zullen kosten.
Heus: er moeten nog heel wat James Bond-films verschijnen, voordat de wapenwedloop met de hackers winnaars of verliezers oplevert.
———————————————-
*) Een vorm van versleuteling waarbij het ‘slot’ bestaat uit een zeer lang getal dat het product is van twee priemgetallen, en waarbij de ‘sleutel’ een van die priemgetallen is, zodat de ontvanger het tweede priemgetal kan berekenen.