De interstellaire planetoïde die de afgelopen weken een bezoek bracht aan ons zonnestelsel, ziet er volgens astronomen uit als een gigantische sigaar. Zijn ongewone uiterlijk geeft meer inzicht in de vorming van andere planetenstelsels.
Toen de planetoïde genaamd ‘Oumuamua begin november werd ontdekt, werden wereldwijd telescopen op het object gericht. Er was genoeg reden tot haast: de planetoïde vliegt met een snelheid van 95.000 kilometer per uur van de zon af. Hij is nu bijna uit zicht, maar gelukkig zijn er enkele belangrijke waarnemingen gedaan waaruit zijn eigenschappen zijn af te leiden.
De eerste opmerkelijke waarneming was de felheid van ‘Oumuamua. Elke 7,3 uur veranderde zijn lichtintensiteit van licht naar donker met een factor tien. Dit suggereerde dat de asteroïde een zeer langgerekt object moet zijn. Aan de hand van andere waarnemingen konden wetenschappers vaststellen dat ‘Oumuamua eruit ziet als een vierhonderd meter lange sigaar die tien keer groter is in lengte dan in breedte.
Heino Falcke fotografeerde als eerste een zwart gat: ‘Nog mooier dan ik al die tijd had verwacht’
Heino Falcke, hoogleraar radioastronomie, maakte in 2019 de eerste foto van een zwart gat. Op dit moment doet hij onderzoek n ...
Vreemde verhouding
Deze verhouding wijkt sterk af van alle planetoïden en kometen die in het zonnestelsel zijn waargenomen. Daardoor kan het object waardevolle aanwijzingen geven over hoe andere planetenstelsels zich vormen.
Al ziet de planetoïde er door zijn vorm werkelijk absurd uit, zijn donkerrode kleur is minder opvallend te noemen. Net als bij vergelijkbare objecten uit de buitenste regionen van het zonnestelsel wordt de kleur veroorzaakt door een kleine hoeveelheid water en ijs en een jarenlange blootstelling aan kosmische straling.
Astronomen doen er alles aan om de laatste glimpen van ‘Oumuamua op te vangen voordat hij weer de koude kosmische nacht in glipt. Hoewel er naar schatting elk jaar een interstellaire planetoïde het binnendeel van het zonnestelsel passeert, zijn deze objecten door hun zwakke schijnsel erg moeilijk te herkennen. Daardoor gaan ze vaak stilletjes ons planeetje voorbij.
Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.
Lees verder: