Precies vijf jaar geleden onthulden CERN-fysici de baanbrekende ontdekking van het BEH-deeltje. Inderdaad, het BEH-deeltje, want zo zouden we het ‘higgsdeeltje’ of ‘higgsboson’ eigenlijk moeten noemen. New Scientist-redacteur Yannick Fritschy toog met cameraploeg naar Brussel voor een gesprek met François Englert (84), de Belg die Peter Higgs te snel af was, maar toch aan het kortste eind trok.
In 1964 voorspelde de Schotse fysicus Peter Higgs het bestaan van het deeltje dat nu zijn naam draagt. Maar hij was niet de enige. Sterker nog, de Belgen Robert Brout en François Englert waren hem enkele maanden voor. De Amerikaanse fysicus Steven Weinberg vergiste zich echter in de data van twee artikelen en schoof Higgs naar voren als enige bedenker van het deeltje. Collega’s en journalisten volgden hem daarin en al gauw was het higgsdeeltje een begrip.
Op 4 juli 2012 werd het bestaan van het BEH-deeltje definitief bevestigd. Een jaar later had het Nobelcomité zijn feiten wel op orde. De Nobelprijs voor de natuurkunde ging naar Peter Higgs én François Englert. Voor Brout kwam de ontdekking net te laat – hij was in 2011 overleden en de Nobelprijs wordt nooit postuum toegekend.
‘Er is heel veel mis met de p-waarde’
De p-waarde is tegenintuïtief en wordt vaak onjuist gebruikt, stelt wiskundige Rianne de Heide. We moeten naar een alternatief.
Dankzij Weinbergs knullige vergissing zal de naam Higgs vermoedelijk nog eeuwen voortleven. Englert zal het moeten doen met een bol in het Atomium die naar hem is vernoemd. Ook niet niks, maar een elementair deeltje was toch leuker geweest – zeker als je het als eerste hebt bedacht.
Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.
Lees verder: