Robots die achteruitsalto’s maken, traplopen en keihard van besneeuwde heuvels af roetsjen: the rise of the machines begint langzaamaan werkelijkheid te worden. En zelfs achter gesloten deuren ben je niet meer veilig voor onze toekomstige mechanische overheersers, blijkt uit een filmpje van robotbouwers Boston Dynamics.
Waar de meeste biologische honden (robots trouwens ook) een onoverkomelijk obstakel zien in een dichte deur en dus altijd afhankelijk zijn van hun tweebenige meesters, weet robothond SpotMini behendig en snel een deur te openen. Dit knap staaltje werk doet hij met een flexibele robotarm op zijn rug (die ook dienstdoet als handige bieraangever).
Grijpgrage arm
Eerder bezorgden de soepele bewegingen van SpotMini velen koude rillingen. Zijn nieuwe arm zal daar ongetwijfeld een flinke dosis angst bovenop gooien. Nu opent hij nog gemoedelijk deuren, maar een grijpgrage arm kan natuurlijk voor vele andere doeleinden worden gebruikt – het dichtknijpen van je keel, om maar iets te noemen.
'Mensen zijn huiverig voor onbekend voedsel'
Cagla Cinar onderzoekt onze afkeer van onbekend voedsel. Want waarom eten mensen bijvoorbeeld niet graag een reep gemaakt van insecten?
SpotMini is galant (hij houdt keurig de deur open voor zijn voorganger zonder arm) en gehuld in lieflijk geel maar tegelijkertijd heeft hij best veel weg van de moordlustige robothonden uit Black Mirror. In deze sciencefictionserie wordt een dystopische toekomst geschetst waar geavanceerde en haast onverwoestbare robothonden worden ingezet om op mensen te jagen – met dodelijke precisie.
Nu nog vriendelijke hulpjes dus, maar als je ziet hoe vaak de robots door hun makers worden gepest, kan het nooit lang duren voordat ze ons terug gaan pesten. Een deur gaat je dan in ieder geval niet meer beschermen.
Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.
Lees verder: